บทที่ 278

ดวงตาของฮั่วอวิ๋นถิงเย็นชาลง “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณไม่ต้องสนใจ”

“ฉันเข้าใจแล้ว” ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง เสียงทุ้มต่ำของฉือมู่เจินจึงค่อยดังขึ้นมา

ฮั่วอวิ๋นถิงไม่อยากให้เธอเป็นห่วงเขา จึงเอ่ยขึ้นว่า “คืนนี้ไม่ต้องทำงานล่วงเวลา เราไปทานข้าวข้างนอกด้วยกันดีไหม? คุณเคยบอกว่าอยากไปร้านอาหารสูตรลับ...